วันพุธที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

บ้านอุมดาใต้ ตอนจบ

ตอนที่14 ตอนอวสานค่ายอุมดาใต้

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พวกเราทุกคน ที่จะได้อยู่ที่ในนี้ ไม่ใช่เพราะอะไร มันคือวันที่เรากำหนดในการสร้างห้องสมุดได้เป็นวัน จำนวน 15 วันที่เราได้อยู่ที่นี่มา หลังจากค่ำคืนที่ผ่านพ้นไปด้วยงานเลี้ยง ของเมื่อวานซึ่ง เช้าของวันนี้ ทุกคนที่ตื่นขึ้นมานั้นมีอาการที่อ่อนเพลีย เช้าวันนี้เป็นวันที่แม่ครัวไม่ได้ทำอาหารเช้าให้ แต่มันเป็นวันที่พิเศษสำหรับแม่ครัว คือครูแต๋และน้อง ๆ ได้ทำข้าวต้มให้พวกเราได้ทานกันในตอนเช้า หลังจากที่ได้รับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ผู้ชายส่วนหนึ่งก็พากันไปทำงานต่อจากเมื่อวานนี้ ปูกระเบื้องต่อ และนักเรียนก็ช่วยกันทายาขอบกระเบื้อง พี่ ๆ ผู้ชายส่วนหนึ่งก็ไปช่วยครูหนานขนท่อ จากบ้านพักลงมาไว้ที่ห้องน้ำที่จะสร้างใหม่จำนวน 12 ท่อ และบ่ายโมงของวันนี้รถหกล้อ คันเดิมที่นำพวกเรามาส่งที่โรงเรียนก็ได้มารับพวกเรากลับ เราทุกคนช่วยกันขนสำภาระของตนเองขึ้นรถ โดยที่มีน้องนักเรียนมาช่วยขนด้วย เราทุกคนได้ถ่ายรูปครูหนาน และน้อง ๆ เรียน เก็บไว้เป็นที่ระลึก
พวกเราทุกคนก็ลาครูหนานกลับและขึ้นรถ น้อง ๆทุกคนก็โบกมือลาให้กับพี่ๆ ซึ่งวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอหน้าน้อง ๆ ตลอดเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันกับน้อง ๆ มาช่วยงานกัน ได้เห็นรอยยิ้มของทุกคนที่ต่างมีให้กันมา เรารู้สึกว่าเราไม่อยากที่จะกลับเลย เราอยากที่สร้างห้องสมุดให้เสร็จสมบูรณ์ และเมื่อรถได้พ้นจากโรงเรียน คือมองไปยังโรงเรียนก็ไม่เห็นแล้ว เรารู้สึกใจหายไม่อยากกลับ และเมื่อรถต้องผ่านเส้นทางที่อ้อม เขาลูกนี้ไปหลายต่อหลายลูก แล้วลูกเล่า ก็ลงมาถึงสบเมย ซะทีและรถทัวร์ก็มาจอดรอ เราที่หน้าอำเภอ โดยที่มีครูแต๋ และครูที่ย้ายมาใหม่ ครูป๋องและ ลูกอ๊อดที่ลงมาก่อนหน้านี้เพื่อจัดการกับธุระที่คอย อยู่หน้านี้ และหลังจากนั้นเราทุกคนก็ขึ้นรถทัวร์ เพื่อเดินทางต่อไปรับ เก็ตกับ จิ๊บที่คอยอยู่ตรงปากทางบ้านของครูป๋อง

จากนั้นเราก็เดินทางต่อทันที มาถึง แม่สะเรียง ครูป๋องได้ พาแวะซื้อของฝาก จากนั้นทุกคนก็ทานข้าวต่อ หลังที่ได้รับประทานอาหารเสร็จแล้ว คณะครูได้พาแวะซื้อของที่ศูนย์ศิลปะชีพ จังหวัดแม่ฮ่องสอน และหลังจากนั้น ก็พาแวะถ่ายรูปที่พิพิธภัณฑ์ จากนั้นเราก็ได้ลาครูป๋องและครูคนอื่น ๆ กลับ จากนั้นรถทัวร์ก็นำเรากลับมาที่กรุงเทพฯ สมาชิกทุกคนหลับตั้งแต่ที่ได้ขึ้นรถ และรถทัวร์ก็แวะทานข้าวประมาณ ตี 1 และได้แวะซื้อของฝากที่นครสวรรค์ จากนั้นก็เดินต่อมาถึงกรุงเทพฯ และเข้าไปยังมหาวิทยาลัย เวลาประมาณ ตี 5 ทุกคนได้ช่วยกันขนสำภาระลงจากรถทัวร์เรียบร้อยแล้ว ต่างก็พาไหว้เจ้าพ่อต่อ และหลังจากนั้นก็พากันแยกย้ายกันกลับบ้าน



สุดท้ายนี้ขอขอบคุณรายการอาหารประจำวันที่ทำให้ทุกคนได้กินอย่างอร่อย
สนับสนุนโดย
ต้มแกงจืดวุ้นเส้น

และ
เรายังมีค่ายในตอนต่อไปคือ
ตอนโรงเรียนบ้านเขามุสลิม
จังหวัด กาญจนบุรี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น