บ้านอุมดาใต้ตอนที่4

ตอนที่ 4 ตอนสายตาที่จ้องมอง

มาถึงเช้าที่ สาม ในค่ายของวันจันทร์ ที่ 16 สมาชิกทุกคนต่างก็ทำหน้าที่ของตนไปตามระเบียบ โดยที่แม่ครัวทั้งสามนั้นหน้าที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงต้องตื่นเช้าทุกวันเลย คุณรู้ไหมว่าอาหารที่ทำเป็นประจำคืออะไร คงสงสัยสินะ เพราะส่วนมาก รับประทานแต่ ต้มแกงจืด รับประทาน ใส่วุ่นเส้นด้วย นะ เพื่อความอร่อยขึ้น 55555+ แต่อากาศที่นี่ตอนเช้านะ หนาว นะจาบอกให้ แต่มันมันสดชื่นดี หลังกินเสร็จแล้วสมาชิกแยกย้ายไปตามหน้าที่ของตนเองต่อ จ้ำฮุดเอา ..... ซึ่งวันนี้จะทำการตัดเหล็ก เพื่อที่จะทำการเทคาน ผู้หญิงนะแรงดีนะ คิดดูให้ขึ้นไปผูกเหล็ก จะได้เสร็จเร็วขึ้น แล้วจะเทปูน ฐานเสาคานตอหม้อ วันนี้ล่ะที่แม่ครัวต้องลงไปซื้อของ ที่ อ.แม่สะเรียง บ่าย ๆ ถึงจาได้ขึ้นมา ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น อ.สุรศักดิ์ (ที่ปรึกษา) มีอุบัติเหตุ ตกคานลงมา ซึ่งทำให้เกิดแผลที่ขาขึ้น เล็กน้อย ในช่วงเวลาเที่ยงก็รับประทานอาหารกัน และช่วงพัก หนึ่งชั่วโมง ในเวลาตอนบ่ายนี้ซึ่งรถปูนจาขึ้นมาแต่ก็ไม่ขึ้นมาส่งปูน หว้าแย่เลยงานช้าอีกล่ะ แต่ก็ยังมีงานทำกันคือขัดหน้าต่างต่อเพื่อที่ติดกับห้องสมุด อ่าใช่ว่าจาให้ผู้หญิงทำคนเดียวนะ มีน้อง ๆ มาช่วยด้วยล่ะ ออกแรงกันเต็มที่เลย อ่าตอนขัดอยู่ มีสายตาที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล มาทางนี้ พร้อมกับถามว่า มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า มองแล้วดีใจจริง ๆ หลังจากที่แม่ครัวลงไปซื้อของ ช่วงบ่าย 2 - 3 โมง รถของครูป๋องก็ขึ้นมา มาพร้อมกับที่เยอะแยะไปหมด เพื่อที่จะมาทำอาหาร น้อง ๆ ก็เดินเข้ามาช่วยขนของลงจากรถ แต่แม่ครัวก็ขึ้นมากันไม่ครบยัง เหลืออีก 2 คน เพระอาไรหรือ รถเก่าแถมยังต้องขึ้นเขาอีก แถมแม่ครัวชุดแรกที่ขึ้นไปยังต้องเข็นรถเลย อย่างที่บอกล่ะ ขึ้นลงเขาอีก 15กิโลกว่า แต่ก็ยังมี เก็ต คนเขาขับจักรยานยนต์ลงไป ซึ่งทำให้คนเป็นห่วง ในความปลอดภัย หลังทำงานเสร็จ ก็มีกิจกรรมเสริม โดยมีการออกกำลังกาย มีการเล่นฟุตซอล กับน้อง ๆ นักเรียน ซึ่งแม่ครัวก็ได้เตรียมอาหารรอไว้ เมื่อได้เวลารับประทานอาหารเย็น ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว แล้วประชุมเรื่องว่างานคืบหน้าไปถึงไหน แล้วงานถัดไปของพรุ่งนี้ต้องทำไร ม้าง เมื่อคุยเสร็จแล้วแยกย้ายไปพักผ่อน และในช่วงเวลาที่แม่ครัวยังอยู่ข้างนั้น ก็ได้ขึ้นมา ในช่วง 2 ทุ่มกว่า ๆ ซึ่งครูป๋อง ก็ได้เอาที่โม้ปูนขึ้นมาด้วย ซึ่งช่วงเวลาที่ครูป๋องไปรับก็ค่ำ แล้ว ซึ่งตอนนั่งมอเตอร์ไซ้รับจ้างขึ้นมาตรงปากทางเข้า และยังมืดมิดอีกต่างหาก แถมยังต้องลงมาเข็นรถที่มีเครื่องโม้ปูนอีก เป็นค่ำคืนที่ยังเหนื่อย อีกไกลโข กว่าจะขึ้นไปถึงโรงเรียน ต้องขึ้นลงรถ หลายรอบ พอมาถึงสภาพไม่ต้องคิดให้มากเลย เหนื่อยมากและก็เพลียมากด้วยล่ะ ส่วนผู้ชายก็ต้องมาเอาเครื่องโม้ปูนลงจากรถ ซึ่งต้องใช้แรงชายมาก ซึ่งเครื่องโม้อำนวยความสะดวกในการผสมปูนเพื่อที่จะในวันถัดไป หลังจากที่ได้ทำการชะล้างร่างกายเป็นเสร็จ ยังมีช่วงเวลาที่พักผ่อนเหลือหน่อย นั่งร้องเพลง คลายเครียดขจัดความเหนื่อยจากการทำงาน ไม่นานก็เข้านอน เก็บแรงไว้ทำงานต่อกันไป .......

........จบ............